روضه شهادت حضرت امیرالمومنین علیه السلام

حضرت علی (ع) شب تا سحر کوچه پس کوچه های شهر کوفه را قدم میزد و کیسه نان و خرما و خوردنی را به دوش حمل میکرد و سفره های خالی یتیمان را پر مینمود . اینطور امیرالمومنین به یتیمان و مردم کوفه لطف و محبت میکرد . این مردم و همان یتیمان کوفه به یُمن وجود امیرالمومنین بزرگ و بزرگ تر شدند . حالا میخواهند محبت و لطف امیرالمومنین را جبران کنند . چه کردند ؟ کاروان اسرای اهل بیت هنگام غروب پشت دروازه کوفه رسید . دستور رسید کاروان اهل بیت و لشکریان عمر سعد شب رابیرون کوفه بمانند و روز وارد شهر شوند تا همه مردم بتوانند اسرا را ببینند . در بیرون کوفه چند خیمه به پا کردند . عجیب اینکه عمر سعد و ماموران در میان آن خیمه ها به سر بردند و اسیران را در بیرون خیمه ها سکونت دادند . درآن شب انواع غذاهای گوناگون را از درون شهر برای لشکریان عمر سعد آوردند . اما بچه های امیرالمومنین همه با شکم گرسنه سر بر سنگ های بیابان گذاشتند ..

گریز
آل علی به شام و کوفه روان شد
با کاروان غصه و غم هم عنان شد
از کوفه تا به شام نخوردند سیر شام
آری شدند سیر و لیکن زجان شدند
بر خوان روزگار در آن راه پر خطر
آن بی کسان به خون جگر میهمان شدند(#پرتو_تهرانی)


#گریز ترکی برای این روضه از مرحوم مولانا #یتیم_تبریزی

راوی دیر که کوفیه زینب یتن زمان
قارداش باشین مشاهده ایلردی دوردن

گوردی غریبه نخل سِنان اوسته منظری
بنزر کلیمه جلوه ایدن نوره طوردن

بیرده باخاندا گوردی بیر اوزگه نشانی وار
ایلر اشاره زینبه حال تنوردن

بی اختیار ووردی باشین چوب محمله
تا گیتدی اختیار دل ناصبوردن

عرض ایلدی که ای آنام اوغلی نه فایده
سندن صورا جهاندا مرور دهوردن

دوشدی بدندن آیری باشون راه عشقیده
امّا جداده دوشمدی بیر لحظه شوردن

قرآن سسون گَلور لب معجر بیاندن
قویموش تمام خلقی عبور و مروردن

امّا دیولّه خلق گَلور خارجی باشی
ای طینتی عجین اولونان محض نوردن

غم دفترین "یتیمدن" ایتسن شها قبول
بیر تحفه دور حقیر سلیمانه موردن

  منبع : تورکی نوحه لر - توحید قربانعلی زاده www.noohalar.blogfa.com